Algemeen
In het zuidelijk halfrond zijn de Magelhaense wolken te zien: 2 kleine begeleiders, satellietstelsels, van het Melkwegstelsel.
De Grote Magelhaense wolk (Large Magellanic Cloud LMC) bevindt zich in het sterrenbeeld Goudvis (Dorado); de Kleine Magelhaense wolk (Small Magellanic Cloud SMC, NGC 292) in het sterrenbeeld Toekan (Tucana), halverwege de heldere ster Achernar en de zuidelijke hemelpool.
De wolken zien eruit als kleine, losgeraakte stukjes Melkweg...
De Magelhaense wolken zijn kleine, onregelmatige sterrenstelsels op afstanden van 163000 en 200000 lichtjaar. LMC heeft een massa van ca 10 miljard zonsmassa’s; LMC is met ongeveer 6,5 miljard zonsmassa’s kleiner en lichter.
Belangrijkste kenmerken
Zie video hierboven.
Super Bubbles:
De LMC is een bijzonder goede plek is om "Super Bubbles" te observeren.
Een superbel (Super Bubble) is een grote holte van tientallen tot honderden lichtjaren doorsnee in het interstellair medium, gecreëerd door de interactie van sterke sterrenwind en uitbarstingen van verscheidene massieve sterren als supernova in hetzelfde gebied. De dichtheid van het gas in dit gebied bedraagt slechts 1/10 van het omringende interstellair gas.
Hoewel ze in onze eigen Melkweg ook bestaan, verhindert de opeenhoping van stof langs onze gezichtslijn over de schijf van de Melkweg ons om veel van deze superbellen te zien.
De LMC heeft minstens 20 Super Bubbles die veelvuldig worden bestudeerd.
Interessante objecten in de Magelhaense Wolken
NGC 2070, 30 Doradus: Tarantulanevel
Cosmic Reef met NGC 2014, NGC 2020...
Mythologie & Geschiedenis
Doordat de Magelhaense wolken met het blote oog te zien zijn, werden ze eeuwen geleden al waargenomen door de inheemse bevolking van Australië en enkele eilanden in de Grote Oceaan.
De eerste vermelding van deze wolken is van Abd-al-Rahman Al Sufi in het jaar 964 in zijn Boek over de vaste sterren. Europese schippers zagen de wolk mogelijk voor het eerst in de middeleeuwen, en gebruikten deze toen voor navigatie. Portugese en Nederlandse zeelieden noemden de Magelhaense wolken ook wel Kaapwolken.
Toen de Portugese ontdekkingsreiziger Ferdinand Magelhaen (1480-1521) in 1519 rond het zuidelijkste punt van Zuid-Amerika vaarde, zag hij aan de nachtelijke sterrenhemel 2 grote, grillige gevormde nevelvlekken, die sindsdien de Magelhaense wolken worden genoemd.
Opnames
Opname bovenaan (& onderaan meer gedetailleerd) werd met een Canon 700D en Samyang 16mm lens gemaakt in Twizel, Nieuw-Zeeland. 12 opnames van 20s bij ISO3200 werden gecombineerd met AstroPixelProcessor en verder verwerkt in Photoshop CC. Je kan tevens duidelijk de sterren en nevels van de melkweg zien, links van LMC en SMC.
Built with
HTML Maker
