Galactisch Centrum

 Galactic Center

Galactisch Centrum

Het galactisch centrum is het roterende centrum van de Melkweg. Het bevindt zich ongeveer 26000 lichtjaar van de Aarde in de richting van de sterrenbeelden Boogschutter, Slangendrager en Schorpioen, daar waar de Melkweg het felste schijnt. De compacte radiobron Sagittarius A* (Sgr A*), de locatie van het supermassieve zwarte gat, wordt als het eigenlijke centrum beschouwd.

Deze foto is een breedbeeld-opname, gemaakt met behulp van een Takahashi FSQ-106ED refractor (in LRGB), van de wijde regio rond het Galactisch Centrum. Onderaan (in de mapjes en in de laatste opname onderaan) kan je de locatie van het Galactische Centrum in deze foto-opname zien.

Algemeen:

Object: Galactisch Centrum (Galactic Center)
Naam: Galactisch Centrum (Galactic Center)
Sterrenbeeld: Boogschutter (Sagittarius), Slangendrager (Ophiuchus) en Schorpioen
Magnitude:
-
Schijnbare afmeting: -
Afstand: 26490 ± 100 lichtjaar
Coördinaten:
• RA: 17h 45m 40s
• DEC: -29° 00' 28"

Het Galactische Centrum (of 'Galactic Center') is het rotatiecentrum en zwaartepunt van het Melkwegstelsel. Het centrale massieve object van de Melkweg is een superzwaar zwart gat van ongeveer 4 miljoen zonsmassa's, dat de compacte radiobron Sagittarius A* aandrijft, en zich bijna precies in het galactische rotatiecentrum bevindt. Het Galactische Centrum is ongeveer 26000 lichtjaar verwijderd van de Aarde in de richting van de sterrenbeelden Boogschutter, Slangendrager en Schorpioen. 

Door de aanwezigheid van vele interstellaire wolken tussen de Aarde en het Galactisch Centrum, is observatie via het zichtbaar spectrum, ultraviolet of zachte röntgenstraling bijna niet mogelijk. De meeste informatie die men heeft is verkregen door onderzoek via gammastraling, harde röntgenstraling, infrarood en radiogolven.

De centrale kubieke parsec (1 pc = 3,26 lichtjaar) rond Sagittarius A* bevat rond de 10 miljoen sterren. Alhoewel de meeste oude, rode reuzensterren zijn, bezit het Galactisch Centrum ook relatief veel van de allergrootste sterren. Er zijn tot nu toe meer dan 100 stuks van de O-B classificatie of Wolf-Rayetsterren gevonden. Deze hebben zich schijnbaar allemaal tegelijkertijd gevormd tijdens een stervormingsperiode van een paar miljoen jaar geleden. Het bestaan van deze relatief jonge sterren was een verrassing voor sterrenkundigen, die hadden verwacht dat de getijdenvelden van het centrale zwarte gat dit soort "stergeboorten" onmogelijk zouden maken. 

Er lijkt momenteel geen stervorming plaats te vinden in het Galactisch Centrum, alhoewel er een schijf van moleculair gas, genaamd Sagittarius B2 is, dat zich in een omloopbaan om het centrum bevindt. Dit zou een goede locatie voor stervorming moeten zijn. 

Sagittarius A* (Sgr A*)

Sagittarius A* (Sgr A*) is een supermassief zwart gat, met een compacte bron van radiostraling, in het centrum van het Melkwegstelsel.

De complexe astronomische radiobron Sagittarius A ligt schijnbaar bijna precies in het galactisch centrum, welke samenvalt met een superzwaar zwart gat. Accretie van gas op een zwart gat, verondersteld via een accretieschijf, zou verantwoordelijk zijn voor de vrijgekomen energie van de radiobron.

9Op 12 mei 2022 hebben astronomen een eerste opname van dit zwarte gat onthuld: zie beeld in opname onderaan (Bron: ESA/NASA). Dit is de eerste foto van Sgr A*, het superzware zwarte gat in het centrum van ons Melkwegstelsel, gemaakt door de Event Horizon Telescope (EHT), een netwerk van acht radiosterrenwachten. 

Deze opname levert het overtuigende bewijs dat het object inderdaad een zwart gat is. Wetenschappers hadden al eerder sterren in een baan om een onzichtbaar, compact en zeer massarijk object in het Melkwegcentrum zien draaien. Dit wekte het sterke vermoeden dat het object, dat bekendstaat als Sagittarius A* (of Sgr A*), een zwart gat is.

Hoewel we het zwarte gat zelf niet kunnen waarnemen, omdat het volkomen donker is, vertoont het gloeiende gas eromheen een karakteristieke signatuur: een donker centraal gebied (de zogeheten schaduw), omgeven door een heldere ringvormige structuur. Deze ring bestaat uit licht dat is afgebogen door de sterke zwaartekracht van het zwarte gat, dat vier miljoen keer zoveel massa heeft als onze zon.

Hoe waar te nemen:

Het Galactisch Centrum bevindt zich in de richting van de sterrenbeelden Boogschutter, Slangendrager en Schorpioen, ongeveer 5,6° ten zuiden van de ecliptica. Het bevindt zich visueel dicht bij de Vlindercluster (M6) of de ster Shaula, ten zuiden van de Pijpnevel (Pipe Nebula).

In België komt het Galactische Centrum slechts weinig boven de horizon: in juni ongeveer 6° boven de horizon...

Mapjes onderaan tonen de locatie van Galactische Centrum, net als de positie van de opname bovenaan.

Foto-opnames:

De opname van het Galactische Centrum werd gerealiseerd met de Takahashi FSA-106ED refractor en FLI PL16803 camera van Telescope Live in Heavens Mirror Observatory, Australië.

Totale belichtingstijd 470 minuten.
LRGB: 12:10:13:12 sub-frames van 600s met de LRGB-filters. 

FOV: 324' x 324' (4,74"/px)  - zie opname ook in Astrobin.

Processing met AstroPixelProcessor en Photoshop CC met AstroPanel Pro, Astronomy Tools, Topaz Sharpen AI en Franzis Denoise Projects 3 plug-ins.

© Copyright 2022 Nachthemel.be - All Rights Reserved

Made with ‌

Offline Website Maker